جاوان؛قاری؛قۏجانی سئل آپاردی!
دَرَه؛تپّه؛اۇجانی سئل آپاردی !

چراغیلان داها آختارما انسان !
تاپیلماز آی فلانی؛سئل آپاردی !

دئدی تلویزیون:«آی آرکاداشلار !
اروپا،آمریکانی سئل آپاردی»!

دولو دۆشدۆ چؤله؛اؤز صیغه سی لَن
بیزیم شیخی؛ژیانی؛سئل آپاردی !

باهالیق سئل کیمین بیر دفعه گلدی !
الی بوش بینوانی سئل آپاردی !

منیم فریادیمی اصلا ائشیتمیر !
مگر گؤیدن خدانی سئل آپاردی؟!!

نه ایمان قالدی بیزلرده نه انصاف !
ایگید هر قهرمانی سئل آپاردی !

سۆده از بس کی سۇ قاتدی؛سۇ ساتدی
داوارایلان چوبانی سئل آپاردی !

ائولری ونیز اولدو

باهاری پاییز اولدو

هر زادی سئل آپاردی

آق قلا دنیز الدو

بوسه :«اؤپؤش»و فروبکن :«تاخ»!

آغوش:«قوجاق»،«دَلیک»:سوراخ!

باسماق:«چپاندن »است و رُخ : «اؤز» !

انسانِ درست و راستگو:«دؤز »!

«پالتار» :لباس و کفش :«باشماق»!

«یانلیش»:غلط است و سَهو:«چاشماق» !

«آرواد» :رِِییسِ خانواده !

«آخماق »: سفیه و گول و ساده !

خر: «ائششک»و گاو :«اینک»،«کئچی»: بُز !

«قارغا»ست کلاغ و خوک :«دونقوز »!

«گئن »هست گشاد و «دار»: تنگ است !

دشنام :«سؤیؤش»،«ساواش»:جنگ است !

«قاچماق »: گریختن، فرار است !

پاییز به تُرکی: «سون باهار»است !

بازار:«یالانچی لار دوراغی »!

ایستگاه :«دوراق»و دُزد:«یاغی »!

نزدیک:« یاخین» و دور:«اوزاق» است !

غیرت سیز آدام :«ساری قولاق» است !

کِشتی :«گَمی» و« یالان»: سیاست !

شاعر: «دَلی» و« تالان»: ریاست!

«اوغلان»: پسر و «گؤلؤش» : لبخند !

نقره :«گؤمؤش» است و«اوغرو»: کارمند !

کوزه است« تیلیک»و «یارما»: بلغور !

می ایست، مَرو،بلند شو:«دور» !

ماست است:«یوغورد»و دوغ :"آیران ر!

«ماهنی» است:ترانه و «چؤرک»: نان!

در :«قاپی» و «باغلاماق»: بستن!

معنای« آتیلماق» است : جستن

بده ای دولت از این اختلاسات

یازیق اؤیرَتمَنه،بیر آز دبیره !

به این اقشار مظلوم و گرفتار
«تومَن»وئر ایسته میرلر«پوند»و«لیره»!

همه هستند در بند گرانی
بوتون اینسانلارا غم اولدو چیره !

مده از وعده های آنچنانی
عمل ائیله،ائشیت،دای اولما خیره !

بگواز«بیست وسی» :آقامعلم
بتر محتاج اولوب نان و پنیرَه

یالان سؤز وئرمه آزدیرما بوخلقی !
ساوادسیز باشلارا یاخدیرما شیرَه

من دئمیرم آلما آل

گرمک، قووون،آلما آل

انسانلاری چاشدیرار

هئی سؤیله مک،آلماآل

یار یولونداگئتدی تومّان نیزهم !
دل فدای او شد و جان نیز هم !

هی سوروشما:«ائوی وار؟ماشینی وار»؟
یار ما این دارد و آن نیز هم !

اؤ آجی شیرین بوراخدی فرهادی !
عهد را بشکست و پیمان نیز هم !

بیر شاپالاق وورموشام بیر قاضیه !
گفته خواهد شد به دستان نیز هم !

غم یئمه،زندانی چَک،چِک اوغروسو !
بگذرد ایام هجران نیز هم !

ایسته ییرسن شادلیغی اوغرو یاشا
گفتمت پیدا و پنهان نیز هم !

یول تاپار ایرانی اوغرو هر یئره !
بلکه بر گردون گردان نیز هم !

قورخمارام مست ائیله مکدن مِی گتیر !
بلکه از یرغوی دیوان نیز هم !

«خواجه حافظ »میز دالیندا رشوه ییر !
و«آصف ملک سلیمان»نیز هم !

 -----------------------------------------------------------------------------------

یرغو (واژه ترکی/مغولی )به مغولی به معنی : عدلیه واستنطاق و مرافعه.//درشعر حافظ :قاضی ،داور.

‏من ائششگی شیشیلک و کباب ائیله‌دیم، اولدو

سیخدیم اوزومو،شیره،شراب ائیله‌دیم، اولدو

صیغه ائله دی بیر گؤزل آروادی منیم اوچون

سردفتری غرق میِ ناب ائیله‌دیم، اولدو

هی سؤیله‌دیلر کی دئمه هر ناکسه اینسان

اوغرو آداما "آغا"خطاب ائیله‌دیم، اولدو

چون چاتدی ریاست منه لاپ ایشلره سیچدیم

اینسانیت،اخلاقا پئشاب ائیله‌دیم، اولدو

بیر اوغرو قادین سویله‌دی:« قاچدیم وطنیمدَن

آیری یئره و ترک حجاب ائیله‌دیم، اولدو

چونکی الیمه موفته‌،اوغورلوق پولو گلدی

ایچدیم اوزومو مَست و خراب ائیله‌دیم، اولدو

واعظ دئییلم آمما دول آروادلاری گونده

هی عقد ائله‌دیم،صیغه،ثواب ائیله‌دیم، اولدو

چوخ یاوه دئدیم،شاعیر اولوب،شؤهرته چاتدیم

اشعاریمی دیوان و کیتاب ائیله‌دیم، اولدو

گؤنّش ایشیق ساچمادی

قارانلیقلار قاچمادی

یار گَلمه دی قرارا

پنجره نی آچمادی

حاجی رجب از جمله ی دزدان وطن دیر

بیرگون قاچاجاق خارجَه مهمان وطن دیر!

چوخ کوهنه وچوخ ییرتیق و بسیار جیریلمیش!

دقّت ائله سَن خشتک تنبان وطن دیر!

قورخما یازیلار آدینی اونون دفترَه خائن!

با اینکه فلان شخص به قربان وطن دیر!

ائششک آدامی سایما کی قانمازلاری سئومَم

چون ائششک آدام مایه ی خُسران وطن دیر!

بو مملکته موز کیمی وارد ائله انسان

چون بئینی بوش و یول کسن انسان وطن دیر!

شادان دی وچوخ خوشلوغا باتمیش خبرسیز

فهمیده آدام زاروپریشان وطن دیر!

وجدان سیز  آدام،رشوه آلان، اگری،یالانچی!

اود تک گویَه ریب،سبز به هریان وطن دیر!

باخ گور قاریشیب هر زادیمیز بیربیره قارداش

قیزلارکیشی تک،قیزکیمی اوغلان وطن دیر!

هئچ پوخ یئیه بیلمز کوپک آمریکا اگرچه

تحریم لری موجب بحران وطن دیر

دئدی حاجی رمضان«: قیزدئییلم،آروادم

فاش می گوییم و ازگفته  خوددلشادم !

ایندی یَه اولمامیشام پول و مقاما بنده !
بنده ی عشقم وازهردو جهان آزادم !

بیلمیرم سیزمَنَه ای جاهل آداملاربویورون
که دراین دامگه حادثه چون افتادم ؟!

عاشق اولدوم «حَسنین آروادینا» آمما آدی
به هوای سرکوی تو برفت ازیادم !

دونیایا گلمزدیم لاپ باشیما بورک قویدو!
آدم آورد دراین دیر خراب آبادم !

اوره گیم ایسته هر کیمسَه یَه پیس سوز دئییرَم
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم !

الی اگری،کؤپک اوغلو،ایکی اؤزلو،گؤتوبوش!
یارب از مادر گیتی به چه طالع زادم ؟!

تاکی گئتدیم«مشه عباس»گیله ائلچی لیگه
هردَم آید غمی ازنو به مبارکبادم !!

اؤزؤموهی دؤیؤرم،هم اؤزؤموهی سؤیؤرم
که چرا دل به جگرگوشه ی مَردم دادم !

آغلاما« حافظ »وبیرکاسا شراب ایچ،آدام اؤل!
وَرنه این سیل دمادم ببرَد بنیادم !