لطف ائله ایچ باده بیرقوری
ای که دایم به خویش مغروری!
هی دئمه پوللویام،پولوم چوخدور
گر تو را عشق نیست معذوری !
ابچمیشم آلتی کاسا وودکادان
رو که تومست آب انگوری !
بیر اؤپؤش،بیر قوجاق و یاسدیق دیر
عاشقان را دوای رنجوری !
حافظا گئت جناب ساقی دَن
ساغرمی طلب که مخموری !!
منیم قولاغیما فریاد «قورد» و «قوش» آمد!
که موسم طرَب و عیش و ناز و نوش آمد
قودوقلارین سسی چاتدی گویَه :گلین چمنه
درخت سبزشد و مرغ درخروش آمد !
یاپیشدی حاج خانیما بوش اتاغدا حاج آقا
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد !
گلین شراب ایچین مسجده گئدَن کیشی لر !
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد !
منی گؤرنده قویوب قاچدی قارشیدان زاهد !
به حکم آن که چو شد اهرمن،سروش آمد !
تمام اوغرولارین آدینی بیلن قاضی
چه گوش کرد که با ده زبان خموش آمد !
گلـنـده میکده یَه ایککی اؤزلو قونشو دئدیم
سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد !
مقامی ترک ائله دی وئردی« حافظ »استعفا !
مگر ز مستی زهد و ریا به هوش آمد!!!
حاجی رجب از جمله ی دزدان وطن دیر
بیرگون قاچاجاق خارجَه مهمان وطن دیر!
چوخ کوهنه وچوخ ییرتیق و بسیار جیریلمیش!
دقّت ائله سَن خشتک تنبان وطن دیر!
قورخما یازیلار آدینی اونون دفترَه خائن!
با اینکه فلان شخص به قربان وطن دیر!
ائششک آدامی سایما کی قانمازلاری سئومَم
چون ائششک آدام مایه ی خُسران وطن دیر!
بو مملکته موز کیمی وارد ائله انسان
چون بئینی بوش و یول کسن انسان وطن دیر!
شادان دی وچوخ خوشلوغا باتمیش خبرسیز
فهمیده آدام زاروپریشان وطن دیر!
وجدان سیز آدام،رشوه آلان، اگری،یالانچی!
اود تک گویَه ریب،سبز به هریان وطن دیر!
باخ گور قاریشیب هر زادیمیز بیربیره قارداش
قیزلارکیشی تک،قیزکیمی اوغلان وطن دیر!
هئچ پوخ یئیه بیلمز کوپک آمریکا اگرچه
تحریم لری موجب بحران وطن دیر
اگرچه دوز دئییل و فکر من اساسی نیست
رسیده ام به خدایی که اقتباسی نیست
بیر آز لطف ائله و غربی لر کیمین بیزه وئر
شریعتی که در آن حُکم ها قیاسی نیست
او دونیادا سنی هجران اودوندا یاندیرماز
خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست
خدا بویوک دور و بخشنده دور،حضورینده
خطا نکردن ما غیر ناسپاسی نیست
اوزون تانیدون تانرینی تانی آ کیشی
که خود شناسی ما جز خدا شناسی نیست
اوغورلوق و چاپاچاپ یوخ،یالان دئمَک یوخدور
هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست
