بازیکن «اویونچو »است و بازی «اویون» است
پا« قیچ» و مژه «کیپریک »و گردن «بویون»است
دنیاست  «سینیق کؤرپوکیمین »و هرکس
این نکته ی ساده را نفهمد «قویون»است

ای شیخ سنه کنه دئییم یا بس دیر؟
بئل دسته سی و شنه دئییم یا بس دیر؟
میندین بیزی، سرویس ائله دین آغیزیمیزی
سندن دانیشیم،گئنه دئییم یا بس دیر؟

آخماق، الی اگری میللتی شاد اولماز
دوستاقدا قالار همیشه،آزاد اولماز
هر اؤلکه نی تسخیر ائله سین ائششکلیک
ویران اولار او مملکت آباد اولماز

آجلیق چوخ ایدی،ظلم و ستم،غم واریدی
آدم چوخ ایدی،گوْزل آدام کم وارایدی
سیزدن خبریم یوخ دی،بیزیم دونیادا
مین یاندیریجی،یامان جهنّم وارایدی

سن فیکر ائلمه داغین ایچینده یاشادیم
جنّت ده،بولاغ-باغین ایچینده یاشادیم
بیر عمر عذاب چکدیم و جان وئردیم
بیر عدّه قورومساغین ایچینده یاشادیم

یاریم کی کوسوبدور اللی بش آی منه
هی بوزدو دوداق و وئرمَه دی چای منه !
گؤندرمَه دی قونشولاریمین هئچ بیریسی
بیر ایستی قوجاق و بیر دوداق پای منه

ساغلام قوجادان، دوزگون ایگیددن ال چَک
پیس جور قاپی باغلانیب ،کلیددن ال چَک
ایراندی جهنم،یازیلیب تابلوسونا
گلدین بورا هر ایستَک،اومیددن ال چَک

دونیایا اینک کیمین گلیب غاز کئچمَمم
میخانا آچیق اولسا،اورا آز کئچمَم
میخانا،شراب و سازدان،ساقی دان
هر کیمسه منی منع ائله سین واز کئچمَم

هرگز گؤتو بوش شیخ خجالت چکمز
یاتماق دی،یئمک دیر ایشی زحمت چکمز
بیر گؤن سوخاجاق دولته میللت،دئمَه سَن
پیس جور سوخوب میللته دولت چکمز

ای بادا گئدیب جلالی صبر ائت صبر ائت
داغ- داش،مئشه نین مارالی صبر  ائت،صبر ائت
مرهم اولاجاق دردلرینه اؤزگورلوک
ای قلبی درین یارالی صبر ائت،صبر ائت