مملکت  ویرانه دیر،آباد اولسون یاخچی دیر

چونکی آباد اولدو لاپ  آزاد اولسون یاخچی دیر

بیر کیشی مچیددَه اوستوردو،دوروب خالغا دئدی:"

آغلاماق بس دیر،اؤرَکلر شاد اولسون یاخچی دیر"

چونکی گئتدین جبهه یَه ،سنگر دَه بش بشکه شراب

ویسکی و قیرخ بش گؤزل آرواد اولسون یاخچی دیر

بیر اوشاغدان فایده اولماز عزیزیم سعی ائله

هر کیشی دَه اون دَنَه اوولاد اولسون یاخچی دیر

قاشلاری نازک،دوداغی قیرمیزی،ساچلار اوزون

"مَش عبادین"آروادی "فرشاد"اولسون یاخچی دیر

بیر آدی باتمیش آدام شیخَه دئییردی کوچه دَه:"

منبرین اؤستؤندَه بیزدَن یاد اولسون یاخچی دیر"

ملّتی ارشاد ائدیر آمما اوزو یولدان چیخیب 

وئر تذکّر شیخ اگر ارشاد اولسون یاخچی دیر

اولمالی بیر شی دئییل آمما مشاور سؤیلَه دی:"

ائودَه آرواد:لیلی اَر فرهاد اولسون یاخچی دیر"

"مَش سلیمان" بِش دَنَه آرواد آلیب آمما گئنَه

بیر گئجه گیزلین گئدیب داماد اولسون یاخچی دیر

نومره لَر عالی ولی یوخدور آداملیغدان خبر

مهد و کانون ادب بنیاد اولسون یاخچی دیر

هرکسَه هر گوشَه دَه  میز و ریاست وئرسَه لَر

اوندا بیر آز عرضه،استعداد اولسون یاخچی دیر

پیس دئییل اشعاری آمما لاپ"کل اوغلان" طنز دَه

"صابر" و "مُعجز "کیمین استاد اولسون یاخچی دیر

‏هاوا ایستی یا سویوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

جَمعده چَکمَه چوبوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

سَن کرونا توتاسان،میثل خوروز

قودرتین وئرمَه بیروز

لوطف ائله میثل تویوق ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

کرونانین خطریندَن حَذَر ائت

دوز سؤزو مَندن ائشیت

گول بیر آز،اولما عونوق،ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

وورماسان ماسک گونش، اولدوز، آی

گله‌جکده چؤل و چای

سَنی گؤرمَز بو اوفوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

قورخ، موراعات ائله غافیل اولما

جَهله داخیل اولما

دَرک ائله،ائیله‌مَه ذؤوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

جَمعده،مدرسَه‌ده،مجلیسده

یولدا،هر آدرسده

میثل بیر یاخشی جوجوق ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

قویما ویروس سوخولسون ایچَه‌ری

از قاباق یا کی گئری

یوللاری ائیله قوروق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

ما به گونه،"یاناق" می گوییم

گوش را هم "قولاق" می گوییم

به عروسک،"اویونجاق" و "قولچاق"

و به کودک،"اوشاق" می گوییم

به عقب دال" و "ساغ و سول"، چپ و راست

به جلو هم "قاباق" می گوییم

به سفید "آغ" و بر عروسی "توی"

رقص را "اویناماق" می گوییم

"سوفره سالماق" به سفره گستردن

و به مهمان،"قوناق" می گوییم

"تاختا قاشیق" به قاشیق چوبی

و به چاقو،"پیچاق" می گوییم

دست را " ال" به چشم،گؤز، "باش": سر

به دو تا پا "آیاق" می گوییم

چونکه آماده شد،به خاگینه

خورده و "قیقاناق" می گوییم

کرّه خر را "قودوق"به خر،"ائششک"

داس را هم "اوراق" می گوییم

جای نزدیک را " یاخین"،جایِ

دور را هم "اوزاق" می گوییم

استخوان را "سوموک"به "طحال"

در همه جا "دالاق" می گوییم

هنچنین شوهر دو خواهر را

خودی و "باجناق" می گوییم

رود را "چای" و کفش را " باشماق"

ظرف سگ را "یالاق"می گوییم

به زن"آرواد"،"قادین" به دختر"قیز"

شانه را هم "داراق" می گوییم

مژه را "کیپریک" و به دندان" دیش"

نیز لب را "دوداق" می گوییم

همه جا بر وسیله ی سرکوب "

دگه نک" یا "چوماق" می گوییم

استخوان را "سوموک" به زانو "دیز"

پینه را هم "یاماق" می گوییم

به دبیر و معلم " اؤیرَتمَن"

امتحان را "سیناق" می گوییم

چون که آمد به کشور و جایی

خشک سالی،"قورواق" می گوییم

به جوانی «جاوانلیق»و به کلاه

«بورک»،«باشلیق»،«پاپاق» می گوییم

‏مئشه کیمین،باغ کیمین

یاش،قورو یارپاق کیمین

 اود توتوب سَن سیز یانیر

کؤنلوم قاراداغ کیمین

Meşə kimin, bağ kimin

Yaş, quru yarpaq kimin

Od tutub sənsiz, yanır 

Könlüm Qaradağ kimin

لک لکی لک لک دوغار

اینکی اینک دوغار

کیشی ائششک اولاندا

آروادی ائششک دوغار

منیم  قولاغیما  فریاد «قورد» و «قوش» آمد!
که موسم طرَب و عیش  و ناز و نوش آمد

قودوقلارین سسی چاتدی گویَه :گلین چمنه
درخت سبزشد و مرغ درخروش آمد !

یاپیشدی حاج خانیما بوش اتاغدا حاج آقا
که غنچه غرق عرق گشت  و گل به جوش آمد !

گلین شراب ایچین مسجده گئدَن کیشی لر !
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد !

منی  گؤرنده قویوب قاچدی قارشیدان زاهد !
به حکم آن که چو شد اهرمن،سروش آمد !

تمام اوغرولارین آدینی بیلن قاضی
چه گوش کرد که با ده زبان خموش آمد !

گلـنـده میکده یَه  ایککی  اؤزلو  قونشو دئدیم

 سر پیاله بپوشان  که خرقه پوش آمد !

مقامی ترک ائله دی وئردی« حافظ »استعفا !
مگر ز مستی زهد و ریا به هوش آمد!!!

گردیده گران کاغذ و خودکار و قلم وای     

ای وای ددم وای !

ازقیمت ِسبزی و بادمجان و کلم وای        

ای وای ددم وای !

 دیدم ترکیده یکی از شد ّت سیری      

فرزند ِ فقیری،

می گفت که :«من گشنه ام از درد شکم وای     

ای وای ددم وای» !

 می گفت به «حاجی رمضان »در ته «قزوین »    

بنگاهی ِبی دین

زد جیب مرا خنده کنان «حاجی کرم» وای     

ای وای ددم وای !

 ای دزد پدر سوخته با نیت غارت   

رفتی به زیارت

هم مهر چپو کردی و هم فرش حرم وای  

ای وای ددم وای !

 دید م که علامت کش ِ قالتاق و پراز زور     

آن آدم ِمغرور

می گفت که :«له شد کمرم زیر علم وای     

ای وای ددم وای» !

 از دست گرانی چه بگویم که شکارم !     

چون ابر بهارم !

افسوس به حال ِ من ِ بیچاره و هم وای  

ای وای ددم وای !

موشتولوق وئر حاج آقا خیردا قیز و اوغلان را
می رسد مژده ی گل بلبل خوش الحان را !

دان یئلی ! چاتدین اگر یاز گونی گولشن،چمنه
خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را !

مَنه گر موفته وئره ساقی ِ میخانه شراب
خاکروب ِدر میخانه کنم مژگان را !

سو،چورک قیمتی هر لحظه ده گئتمه یوخاری
مضطرب حال مگردان من ِ سرگردان را !

گل آپار ترکیه یه متقی قارداشلاری تا
در سر ِکار خرابات کنند ایمان را !

گوزو آجین ائوینه گئتمه قولاق وئر منه سن
کاین سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را !

ییخیلار باشینا آخیردا یاواش زلزله دن
گو چه حاجت ؟ که به افلاک کشی ایوان را !

آی قاچاقچی یئنی ایلده گئنه عفو دگدی سنه
وقت آن است که بدرود کنی زندان را !

سن رئیس اؤلمیاجاقسان بیلوسن ؛ پس « حافظ»
دام تزویر مکن چون دگران قرآن را !!

‏ایسته‌مه غمله گلیم

گؤزوم یاش،نمله گلیم

قوجاغین لاپ قیزیشدیر

بیر اؤپوش دمله گلیم

istəmə qəmlə gəlim

gözüm yaş, nəmlə gəlim

qucağın lap qızışdır

bir öpüş dəmlə gəlim

غم، کدَردَن دولموشوق

یارپاق کیمین سولموشوق

بیر شی باهالاشماییب

بیزلر اوجوز اولموشوق

qəm, kədərdən dolmuşuq

yarpaq kimin solmuşuq

bir şey bahalaşmayıb

bizlər ucuz olmuşuq