بر سفره ی ما «کَرمَه»،«تَزَک» آوردی
«ات» ایسته دیک و تو «بوش چؤرک» آوردی
گفتیم:«بیا بیزی بیر آز ناز بکن»
تو «بیز» و «پیچاق» و «دگنک» آوردی

بازیکن «اویونچو »است و بازی «اویون» است
پا« قیچ» و مژه «کیپریک »و گردن «بویون»است
دنیاست  «سینیق کؤرپوکیمین »و هرکس
این نکته ی ساده را نفهمد «قویون»است

ای شیخ سنه کنه دئییم یا بس دیر؟
بئل دسته سی و شنه دئییم یا بس دیر؟
میندین بیزی، سرویس ائله دین آغیزیمیزی
سندن دانیشیم،گئنه دئییم یا بس دیر؟

یار اؤله ر، یاری قالار
گنج اؤله ر، قاری قالار
بورا دونیادیر، بوردا
بوتون ایش یاری قالار
Yar ölər, yarı qalar
Gənc ölər, qarı qalar
Bura dünyadir, burda
Bütün iş yari qalar

گولوشلرین سیجاق دیر
دوداقلارین آراق دیر
من خسته یم،علاجیم
بیر اؤپوش،بیر قوجاق دیر
Gülüşlərin sıcaqdir
Dodaqlarin araqdir
Mən xəstəyəm, əlacim
Bir öpüş, bir qucaqdir

ایراندا یول-یولاق قدیم دن بوجور ایمیش
هئچ کیم باج آلماییب دی الی اگری، یاغی دان
بیر عدّه بیج و اوغرو گئدیبلر یوخاریا
بیر عدّه خایماللیق ائدیبلر آشاغی دان

دئمیرم دؤیوش گئتیر
قاش-قاباق، سؤیوش گئتیر
ممه لرین داغیندان
بیر چانتا اؤپوش گئتیر

سنی سارماق ایستیرم
اینجه، قولچاق ایستیرم
تنین تانیماق ایچین
یوزمین بارماق ایستیرم

اسب «آت» است و خواب« یاتماق» است
سیب «آلما»، فروش «ساتماق» است

دئدین «ائولنمگی» منه بیلیدیر
پوخا تا خیرتلاق باتماق است

دیکتاتورلارین ایش-گؤجو،یئریشی
وورماق،اؤلدورمک و اوزاتماق است

کؤپک اوغلو«پدرسگ» و «متلک»
قیزلارا پیس دئیب، سؤز آتماق است

ایت«سگ»،جاکشی«قورومساقلیق»
بُعد«اوزاقلیق»،وصال«چاتماق» است

ایشیمیز: اورتانی قاریشدیرماق
سویو در سطل شیر «قاتماق» است

آجی لار شیرین اولار
داشلیق یئر،اکین اولار
ائششک، آت-چیرکین، گوزل
تانری ایسته سین اولار